از المیرا شریفی‌مقدم و عاطفه میرسیدی تا آزاده نامداری جنجال‌سازهای تلویزیون
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۴۱۶۲۸
رفتار و پوشش مجری‌ها نه تنها روی آنتن که در خارج از فضای رسمی هم خبرساز می‌شود؛ چنانچه تصاویری که خواسته و ناخواسته از آنها در فضای مجازی منتشر می‌شود، گاه برایشان دردسرساز شده و به‌یکباره آنها را محو یا به چهره‌ای مطرح بدل می‌کند.
با چنین پیش‌زمینه‌ای، پذیرش به عنوان مجری صداوسیما و قبولاندن آن به دیگران، امری مهم و حساس به ظرافت راه رفتن روی لبه تیغ است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به انگیزه روز زن نگاهی دارد به مجریان خانمی که در این سال‌ها به هر دلیلی جنجالی شده‌اند.
آزاده نامداری
آزاده نامداری از جنجالی‌ترین مجریان زن تلویزیون بوده است. نامی که طی دو دهه در مقاطعی بر سر زبان‌ها بود؛ گاه به واسطه اتفاقاتی که خودش در پررنگ شدن آنها بی‌تاثیر نبود و گاه به واسطه حاشیه‌هایی که به ناچار برایش رقم زدند؛ با این حال از زمانی که اسمش به عنوان یک چهره شناخته‌شده‌ی تلویزیونی مطرح شد، «آزاده نامداری» هیچگاه در فضای رسانه به خاموشی کامل نگرایید و فروردین ماه سال ۱۴۰۰ مرگ ناگهانی‌اش هم این چرخه را تکمیل کرد.
حضور جدی نامداری در تلویزیون به آغاز دهه ۸۰ و اجرای آیتمی با عنوان «تازه‌ها» برمی‌گردد. او کرمانشاهی بود و فعالیتش را هم به واسطه همکاری با شبکه استانی زاگرس آغاز کرد. در ادامه اجرای برنامه «غیرمنتظره» برای نامداری که تازه ۲۷ سالگی را پشت سر می‌گذاشت، فرصتی بود تا خود را به عنوان چهره‌ای شناخته‌شده مطرح کند. او اردیبهشت‌ماه ۹۰ بار دیگر با سری جدید این برنامه مقابل دوربین رفت که این‌بار با عنوان «جمع ما» به مخاطب معرفی شد. «جمع ما» در زمانی کوتاه به یکی از برنامه‌های حاشیه‌ساز تلویزیون تبدیل شد که البته همین حاشیه‌های در ظاهر منفی، در آن مقطع به دیده شدنِ بیشتر برنامه و اجرای مجری هم کمک کرد؛ از اعتراض به استفاده از المان‌های پلاس و حلقه در لوگوی برنامه گرفته تا شکستن صندلی مهمان در حین اجرای زنده.
پس از مدتی خبرهایی درباره ممنوعیت فعالیتش منتشر شد و از آنجا که این خبرها اغلب از سوی تلویزیون تایید رسمی هم نمی‌شود، آزاده نامداری در اوج فعالیت در اجرا، درآن زمان ۹ ماه از قاب تلویزیون دور ماند.
۹۲، سال بازگشت دوباره نامداری به شبکه‌های سراسری بود و تا مدت‌ها اجرای برنامه «خانومی که شما باشی» (پنج فصل) را در شبکه دو بر عهده گرفت و البته در همین سال بود که با فرزاد حسنی، دیگر مجری حاشیه‌ساز تلویزیون ازدواج کرد؛ ازدواجی که در کنسرت یک خواننده پاپ اعلام رسمی شد و دیرزمانی هم دوام نیاورد. آزاده نامداری و فرزاد حسنی حدود یک سال با هم زندگی کردند و در نهایت انتشار یک عکس از کبودی چشم نامداری در اینستاگرام شخصی‌اش، خبر از پایان وصلت زوج اجرا در تلویزیون می‌داد.
ازدواج دوم آزاده نامداری در فاصله کوتاهی (حدود یک سال) پس از جدایی از فرزاد حسنی شکل گرفت. او در سال ۹۴ برای بار دوم ازدواج کرد و در همان سال قصد داشت سری ششم برنامه «خانومی که شما باشی» را روی آنتن بفرستد اما در شرایطی که تیزر این برنامه هم از تلویزیون پخش شده بود، این برنامه هیچگاه روی آنتن نرفت و این پایانی بود برای حضور نامداری در قاب رسمی تلویزیون.
در همین حین یک اتفاق دیگر زندگی حرفهای نامداری را به شدت تحت تاثیر قرار داد و در حقیقت او را برای همیشه از صحنه اجرا محو کرد. از این مجری تلویزیونی که همواره در مصاحبه‌هایش خود را متعلق به خانواده‌ای سنتی دانسته بود و پوشش انتخابی‌اش (چادر ملی) به عنوان الگو از سوی برخی مجریان زن تلویزیون و همچنین خانم‌های ایرانی مورد استفاده قرار گرفت، عکس‌هایی بدون پوشش سر، منتشر شد که اگرچه در همان زمان هم از سوی برخی مصداق بارز ورود به حریم شخصی و عملی غیراخلاقی تشخیص داده شد، اما با این‌حال در مدت کوتاهی به سرعت در فضای مجازی دست به دست شد. این اتفاق از سوی نامداری با واکنش مواجه شد و او در ویدئویی اعلام کرد که در مکانی بوده که محارمش حضور داشته‌اند، اما این توضیحات هم کافی نبود تا بتواند مجری زن تلویزیون را از شرایطی که به یک‌باره دچارش شد، نجات دهد.
پس از آن بود که حضور نامداری در فضای رسانه محدود و محدودتر شد و او به انتشار مطالبی اجتماعی و خانوادگی در صفحات شخصی‌اش بسنده کرد و به تدریج هم نامش به عنوان یک مجری تلویزیونی در اذهان عمومی رو به محو شدن بود.
این در حالی است که انتشار ناگهانی خبر پیدا شدن پیکر بی‌جان مجری سابق تلویزیون در منزلش، در شرایطی که خانواده‌اش هم در سفر بودند و او در منزل تنها بوده است و ورود پلیس به ماجرا برای یافتن علت فوت، آن‌هم در نخستین روزهای فروردین ماه، بار دیگر مثل بمب رسانه‌ای صدا کرد تا حاشیه‌ای دیگر آن هم برای آخرین‌بار نام آزاده نامداری را بر سر زبان‌ها بیندازد.
المیرا شریفی مقدم
المیرا شریفی مقدم ـ گوینده و مجری ۴۲ ساله ـ زمانی به عنوان گوینده در شبکهٔ خبر فعالیت می‌کرد و حالا مدتی است که بیشتر در مقام مجری در برنامه‌های تلویزیونی حاضر می‌شود. یکی از دلایل جنجالی بودن او فعالیت بسیار در شبکه‌های اجتماعی است و برخی مطالب منتشرشده توسط وی در رسانه‌های کشور بازتاب داشته؛ از جمله روایتی که شریفی مقدم دربارهٔ قتل پدرش در سال ۱۳۷۲ منتشر کرد.
رفتن شریفی مقدم از شبکه خبر در زمان خود پرسش‌برانگیز شد. محمد اصغری، گوینده معروف اخبار هواشناسی که او هم به واسطه نوع خاص اخبارگویی مشهور شد، در برنامه «ای کاش» درباره دلیل جدایی المیرا شریفی مقدم از شبکه خبر گفته بود: از این و آن شنیدم که با برخی از مدیران زاویه پیدا کرده بود و نتوانست کار کند. شاید به خط قرمزها مربوط باشد. ایشان همیشه استاد من هستند و هرجا باشند، به برنامه بار می‌دهند.
با این همه وقتی آذر ماه سال گذشته با این پرسش ایسنا مواجه شد که «گفته می‌شود از گویندگی خبر خداحافظی کرده‌اید، آیا از این پس باید شما را به عنوان مجری تلویزیونی بدانیم؟» به بیان این پاسخ بسنده کرد: «فقط می‌خواهم حوزه دیگری از اجرا را برای مدتی تجربه کنم. ۲۲ سال گوینده خبر بودم و برای مدت یک ساله به معاونت سیما آمده‌ام تا فضای اجرا را بیشتر تجربه کنم.»
عاطفه میرسیدی
تیرماه ۱۴۰۲ ویدئویی از عاطفه میرسیدی، مجری و خبرنگار سابق صداوسیما در حوزه سلامت منتشر شد که او را با ظاهری متفاوت از آنچه تا به حال مقابل دوربین دیده شده بود و در فضای کاری متفاوت نشان می‌داد که واکنش‌های متفاوتی را هم به همراه داشت.
به نظر می‌رسد میرسیدی پس از بازنشستگی، در حوزه طب سوزنی و زیبایی فعالیت می‌کند و ویدئوهایی هم به منظور تبلیغ کارش در فضای مجازی منتشر می‌کند.
میرسیدی در سال‌های فعالیتش در صداوسیما، حاشیه‌هایی هم در فضای مجازی داشت که از مهم‌ترین آنها ماجرای ابتلایش به کرونا در ماه‌های ابتدایی سرایت این بیماری و همچنین توبیخش به خاطر تهیه گزارشی از بیماری ایدز برمی‌گردد.
او در گفت‌وگوهایش چنین تعریف کرده است که ابتدای کارش در تلویزیون، در اولین، دومین و سومین گزارشش با موضوع ایدز که آن زمان جزو خط قرمزها حساب می‌شد، توبیخ شده است.
میرسیدی در زمان اوج کرونا هم حاشیه داشت و حرف‌هایش جنجالی شد.
در روزهای ابتدایی شیوع کرونا در ایران در یکی از بخش‌های خبری صداوسیما عاطفه میرسیدی در ویدیویی مدعی شد که کرونا ترس ندارد و یک سرماخوردگی ساده است! این اظهارات در آن زمان جنجال زیادی به پا کرد تا اینکه مدتی بعد خبر ابتلای این گوینده خبر به کرونا درز کرد و در آن زمان بود که حاضر شد از همان قرنطینه مقابل دوربین‌ها قرار بگیرد و روایتی از این بیماری برای بینندگان داشته باشد. او گفت که از شوخی‌های مردم هرگز ناراحت نشده واقعا فکر می‌کرده کرونا یک سرماخوردگی ساده است.
مژده لواسانی
مژده لواسانی فعالیت رسانه‌ای را در سه سالگی و با برنامهٔ «سلام کوچولو» آغاز کرد. لواسانی همکاری‌اش را با رادیو سراسری ادامه داد و اولین نویسندگی مستقل برای رادیو را نیز با برنامهٔ «من هم می‌توانم» تجربه کرد.
مژده لواسانی تجربه بازیگری هم داشته است. او در سنین نوجوانی در سریال‌های «پلاک ۱۴» و «خبرنگار» ایفای نقش کرد و بعدها در سریال «شرایط خاص» به کارگردانی وحید امیرخانی مقابل دوربین رفت. او سال ۱۳۸۳ اجرای برنامهٔ «کبوتر دات کام» را عهده‌دار شد و در ادامه برنامه‌های در پناه عشق، بسته پیشنهادی، کاملاً دخترونه و سه‌نقطه را اجرا کرد.
مژده لواسانی که دانش آموخته رشته حقوق است، آذر ماه از ورودش به وزارت بهداشت خبر داده بود؛ خبری که برای این مجری دور از تلویزیون حاشیه‌ساز شد. با این همه او بار دیگر به تلویزیون بازگشته تا در روز مادر اجرای برنامه «بسته پیشنهادی» را آغاز کند.
اما از حاشیه‌هایی که لواسانی تجربه کرده، عبارتی است که توسط بشیر حسینی خطاب به او گفته شد.
مژه لواسانی درباره گافِ بشیر حسینی که در برنامه زنده از کلمه (شیطون بلا) استفاده کرده بود، یک استوری به اشتراک گذاشت و نوشت: من دو ساله بابت گاف یک آدم دیگه که خودم هیچ گناه و نقشی در اون نداشتم، شدیدترین تهمت ها و طعنه ها و کنایه‌ها رو تحمل کردم.
در ادامه سید بشیر حسینی در برنامه «مهلا» از مژده لواسانی به خاطر حواشی پیش آمده و اشتباهش و از اینکه ناخواسته باعث شده او در این جریان مظلوم واقع شود، عذرخواهی کرد.
ژیلا صادقی
ژیلا صادقی از آغاز گویندگی در واحد دوبلاژ، در آموزش و پرورش تدریس می‌کرد و در سال ۱۳۷۰ در تست تلویزیون قبول شد اما پس از وقفه‌ای، از سال ۱۳۷۸ به عنوان مجری مقابل دوربین رفت.
صادقی هم از جمله مجریان زن فعال در فضای مجازی است که حرفهای تندش گاه به مذاق برخی چهره‌ها خوشایند به نظر نمی‌رسد.
اوکه اکنون ۵۰ سال دارد، از مجری‌های معروف تلویزیون در دهه ۸۰ است که برنامه‌های مختلفی مانند خانه مهر و خانه فیروزه‌ای را اجرا کرد. ژیلا صادقی در دهه ۹۰ وارد حواشی مختلفی شد و سپس از اجرا کنار گذاشته شد. او در سال‌های اخیر با روایت زندگی شخصی خودش و ماجراهایی که با همسرش داشته، همه را غافلگیر کرده است.
صادقی که در راستای اظهاراتش در پی درگذشت زهره فکور صبور و قبل از آن آزاده نامداری دچار حاشیه شده بود، در مقطعی زندگی خصوصی خودش هم دست‌خوش حاشیه شد و در این راستا حتی لایو گذاشت! او در این گفت‌وگو خودش را عضوی از صداوسیما دانست و اعلام کرد که ۳۰ سال است در این رسانه مشغول کار است و فقط نظر مردم عادی برایش مهم است.
حمله ژیلا صادقی به مدیرعامل پرسپولیس هم در همین اواخر جنجالی شد. او مطالبی را در انتقاد به ممنوعیت ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و همچنین دیدار دختر مدیرعامل پرسپولیس با رونالدو و گرفتن عکس یادگاری با او منتشر کرده بود.
245245
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1856437منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: مجری رادیو و تلویزیون هنرمندان بازیگران سینما و تلویزیون ایران آزاده نامداری عاطفه میرسیدی فضای مجازی المیرا شریفی اجرای برنامه مقابل دوربین مژده لواسانی ژیلا صادقی آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۴۱۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم
بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامه‌های تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه درباره‌اش صحبت می‌کنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامه‌های جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحث‌های متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون می‌شود، برنامه‌هایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی می‌آورند. در گذشته‌ای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسک‌خونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد.
روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونی‌ها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظه‌ای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِ‌خودش لازم است اما کامل و جامع نیست.
الهه رضایی مجری و برنامه‌ساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سال‌های کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطره‌ها مانده باشد؛ او در جریان گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم بارها به جمله‌ای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمی‌های عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیه‌کنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آنها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند.
او در این گفت‌وگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامه‌سازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامه‌هایی ساخته می‌شود که آهنگی می‌زنند و مجری فریاد می‌زند دست و جیغ و هورا! یا بچه‌هایشان را می‌آورند تا دیده شوند، این برنامه‌سازی نیست!
جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامه‌سازی تلویزیون!
این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچه‌ها را افزایش بدهد این کار را می‌کردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامه‌سازی‌های تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دوره‌ای همه برنامه‌های کودک تلویزیون همین کار را می‌کردند تا به گونه‌ای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند.
نمی‌گویم این کار ممنوع است!
وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمی‌گویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمی‌کند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همه‌چیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچه‌ها در برهه‌ای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد.
شکل‌گیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود
رضایی در ادامه اضافه کرد: کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیری‌شان است. سن تربیت‌پذیری، آینده‌سازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق می‌افتد. باید از طریق برنامه‌سازی به‌طور غیرمستقیم و مستقیم و با بازی‌های درست و کاربردی، مهارت‌افزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد می‌زند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباس‌های رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمی‌تواند برای کودک، فرهنگ‌سازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچه‌ها نمی‌توانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچه‌ها بگذارند که این بچه‌ها بتوانند انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر خلاقیت‌هایی را برای بچه‌ها ایجاد کنند. برنامه‌هایی که بتواند از خلاقیت‌های بچه‌ها استفاده کند، بسازند. همان‌طور که در گذشته هم این نوع برنامه می‌ساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود. باید این شلوغ بازی‌ها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامه‌های تلویزیون که دست می‌زنند، جیغ و هورا بکشند.
وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامه‌ای که قرار است حرفهای مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکت‌هایی می‌روند تا خلأهای ذاتی برنامه‌سازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقه‌ای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت می‌بینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکت‌ها نمی‌کنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص می‌دهند.
چرا ترجمه‌ها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست
رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار می‌کنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچه‌ها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر می‌آید با سبک زندگی خانواده‌های ایرانی‌ها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس می‌کنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجی‌های کودک را نمی‌شناسند، شاید نمی‌دانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعه‌مان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگ‌مان از دست می‌رود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت می‌کنیم برخی‌ها می‌خندند و جدّی نمی‌گیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعه‌شناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راه‌اندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.
تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟
وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروه‌های کودک کار می‌کردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار می‌گرفتند. این‌ها کسانی بودند که تحصیلات و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقه‌شان به بچه‌ها واقعی بود. لذا سعی می‌کردند اطلاعات راجع به برنامه‌سازی را از همه‌جا بدست بیاورند و خودشان را با خواسته‌های کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقه‌مندند برنامه‌های کودک بسازند اما نه آن‌طور که باید و شاید. برنامه‌های شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتون‌های قدیمی‌اند که هنوز دوست‌داشتنی‌اند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیده‌ام. شاید بعضاً برنامه‌هایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقه‌مندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمی‌شود.
این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامه‌سازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکان‌اند، برنامه‌سازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچه‌ها می‌اندیشند. آموزش‌هایی که برای بچه‌ها می‌گذارند، باید آموزش‌هایی باشد برای آینده‌شان هم مفید باشد. اگر این آموزش‌ها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچه‌ها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی می‌گیرد. بچه‌ها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعه‌ای از برنامه‌هایی که سرگرم‌کننده‌اند، آموزش‌های خیلی ملایم، مثبت و دوست‌داشتنی برای کودکان طراحی کرده‌اند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمی‌کند.
بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفت‌وگو با مدیر شبکه کودک لبنانمیخواهند کاری کنند اما عملی نمی‌بینیم
رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا می‌کنند می‌خواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که می‌خواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته می‌خورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفته‌ایم و گفته‌ایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع می‌دهند و یا می‌گویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول می‌کنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامه‌های کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر می‌آید سیاستگذاری‌ها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون می‌تواند از افراد کاربلد و تهیه‌کنندگان قدیمی که دور مانده و خانه‌نشین و بیکار مانده‌اند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشده‌اند و از نظرات‌شان استفاده نشده است. در کارنامه‌شان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامه‌های تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده می‌شود و عملی نمی‌بینیم.
انتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور